Die alfabet van jou liggaam se lyne,

kan bladsye vol skryf met jou poësie

oor die rym van jou ewige sonskyn,

verlange velde; herhaling van refrein.

Jou verskuilde gedagtes is my biblioteek,

vol met boeke wat my vashou in jou greep.

Nooit sal ek ophou lees aan jou menswees,

dié idee van jou: metafoor van my bestaan.

Jy lei my deur reëls van al vier seisoene,

met die hoop van Lente-liefde in my hart

terwyl die Winter skelm die vreugde tart.

Maar vir altyd sal jy bly;

my droom,

my digkuns,

my somerson.

 
© Ilka Steyn, 2016. Alle regte voorbehou.